کد مطلب:172941 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:218
نداشتن قدرت فهم، تحلیل و ژرف نگری
توده ی مردم یا عوام جامعه به دلایل مختلف از شكوفایی فكری برخوردار نبوده، توان فهم باطن امور را ندارند و نمی توانند وقایع و حوادث را تجزیه و تحلیل كنند و حقایق را از ورای ظواهر دریابند؛ مثلا وقتی حضرت ابراهیم علیه السلام خدایش را برای نمرود و اطرافیانش توصیف كرد و فرمود: «ربی الذی یحیی و یمیت؛ پروردگار من آن است كه زنده می كند و می میراند.» نمرود نیز خود را زنده كننده و میراننده معرفی كرد و دستور كشتن یك زندانی و آزاد كردن زندانی دیگر را داد و آن را مصداق زنده كردن و میراندن نامید. در این جا توده ی مردم و عوام نتوانستند باطل بودن ادعای نمرود را بفهمند و حضرت ابراهیم با توجه به سطح فهم عامه و مردم حجتی روشن تر ارائه كرد تا نمرود نتواند عوام فریبی كند. ابراهیم علیه السلام فرمود:
ان الله یأتی بالشمس من المشرق فأت بها من المغرب [1] .
خداوند خورشید را از مشرق برمی آورد، تو ( اگر خدایی ) آن را از مغرب برآور.
همین ناتوانی از درك و تحلیل بود كه پیامبران و اولیای خدا را وامی داشت، تا بسیاری از حقایق را از عوام كتمان كنند. عامه ی مردم به دلیل عدم توانایی از تجریه و تحلیل، دچار افراط یا تفریط می شوند. گروهی آنان را كافر و جادوگر می شمردند و گروهی دیگر نیز مبالغه كرده، آنها را خدا و شریك خدا می دانستند.
ان الله یأتی بالشمس من المشرق فأت بها من المغرب [1] .
خداوند خورشید را از مشرق برمی آورد، تو ( اگر خدایی ) آن را از مغرب برآور.
همین ناتوانی از درك و تحلیل بود كه پیامبران و اولیای خدا را وامی داشت، تا بسیاری از حقایق را از عوام كتمان كنند. عامه ی مردم به دلیل عدم توانایی از تجریه و تحلیل، دچار افراط یا تفریط می شوند. گروهی آنان را كافر و جادوگر می شمردند و گروهی دیگر نیز مبالغه كرده، آنها را خدا و شریك خدا می دانستند.
[1] بقره (2) آيه ي 258.